Stotteren en giechelen zo rood als een tomaat
Een vreemd, plezant gevoel tintelt door m’n ruggengraat
‘k Wil dolgraag iets vertellen maar hoe pak je dat nu aan?
Je woont al op m’n pennenzak maar dat zal niet volstaan

Omdat ik van je hou, tel ik blaadjes, schrijf ik jou
‘met liefs’ erbij voel ik vlinders, ben ik blij
‘k Heb je foto op zak, spring met gemak tot op het dak
Als ik uren naar de spiegel kijk denk ik aan jou
Omdat ik ziel-enorm-fantastisch-heel erg van je hou

We sprinten rond het blokje en we blinken in ons vel
Wapperende oren zijn bij ons niet echt van tel
Met mensenvlees gaan knutselen: waar halen ze ’t idee?
Die plastieken chirurgie: doen we daar zo snel aan mee?

Refrein

De zon is aan het schijnen en ’t is ook nog volle maan
De schaapjes op het droge, de problemen van de baan
Nu weet ik het wel zeker: ’t is voor eeuwig en altijd
Maar ’t kan ook nog verkeren en dat vraagt dan weer wat tijd

Refrein

Soms zijn er van die boekjes of programma’s op TV
Dan word ik stiekem wijzer maar vaak zit ik er ook mee
Dat turnen en dat stoeien lijkt hen zelden te vermoeien
En dan blijft er nog de vraag: is dit echt of is het knoeien?

Refrein