Jaarthemalied 82-83

De vrede staat op het spel

Jaarthema 1982-1983: De vrede staat op 't spel
Zoals poppen aan een touwtje, ja zo voel ik mij.
Ik zou anders willen leven, spelend zij aan zij.
Het geweld in onze wereld maakt me soms zo bang,
Daarom werk ik aan de vrede, heel mijn leven lang.

Over ’t laatst hebben wij Joske in de groep gekend.
Niemand moest echt van hem weten, ’t was ne vieze vent.
Miek en ik bleven hem plagen tot hij eensklaps zei:
“Wat ge zegt dat zijt ge zelf hoor!”. Hop, en weg was hij.

Een toestand zoals deze vind ik niet okee,
Nee, aan dat soort spel doe ik niet meer mee.
De vriendschap en het leven zijn voortaan van tel.
Kom, vooruit nu, want de vrede die staat op het spel.


Sterren, lichtjes en een kribbe, tekens van een tijd
Dat eenieder weer gaat feesten tot zijn buikje lijdt.
Mensen maken echter kerstfeest mits wat goede wil.
Het beleven van die boodschap maakt ons even stil.

Ik wil later koning worden en geen harlekijn
Of een generaal bij ’t leger, ‘k wil de grootste zijn.
Sterk zijn, winnen, nooit verliezen en veel poen als ’t kan:
Als de mensen zo gaan praten komt er ruzie van.

Refrein

Vechten tegen Indianen van je pief, poef, paf.
Sluipen, strijden en maar doden. “Hela, gij zijt af!”
Steeds maar spreken van een winnaar in ons chirospel,
Tot het eind willen we kampen, het is nu al wel.

Zouden wij eens niet proberen van met zomertijd
Voor elkaar te leren leven in verbondenheid.
We beleven avonturen op ons bivakplein:
Werken, spelen, zotte kuren, dat is samenzijn.

Een toestand zoals deze vind ik wel okee,
Ja, aan dat soort spel doe ik zeker mee.
De vriendschap en het leven zijn voortaan van tel.
Kom, vooruit nu, want de vrede die staat op het spel.